IRG SARALLAH

گروه اسلامی مذهبی (ثاراللّٰه)

IRG SARALLAH

گروه اسلامی مذهبی (ثاراللّٰه)

IRG SARALLAH

ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ‏» ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ، ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﮐﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ .

با سلام، به وبلاگ ما خوش آمدید.

دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی

ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺛﺎﺭﺍﻟﻠّٰﻪ ﭼﯿﺴﺖ؟

پنجشنبه, ۱ آذر ۱۳۹۷، ۱۰:۱۹ ب.ظ

« ﺛﺎﺭ ‏» ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪ ‏« ﺛَﺄﺭ ‏» ﻭ ‏« ﺛُﺆﺭﺓ ‏» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﻭ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﻫﻰ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺧﻮﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ‏( 1 ‏)

ﺑﺮﺍﻯ ‏« ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ‏» ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻭ ﻭﺟﻮﻩ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰﻃﻠﺒﺪ . ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ، ﻭﻟﻰّ ﺩﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺧﻮﻥ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﻃﻠﺐ ﻣﻰﮐﻨﺪ؛ 

ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﺧﻮﻥ ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ، ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺑﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﻭ ﺣﺮﻣﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﻃﺮﻑ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ . ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ‏( ﻉ ‏) ‏« ﺁﻝ ﺍﻟﻠﻪ ‏» ﻫﺴﺘﻨﺪ ، ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺎﻣﺎﻥ ، ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺧﻮﻥِ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ . ‏( 2 ‏) ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ : ﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻣﻄﻠﻖ ﺩﻡ ﻭ ﺧﻮﻥ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺧﻮﻧﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺼﺎﺹ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ‏( ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ‏) ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻟﯽ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﺧﻮﻥ ﺣﺴﯿﻦ ، ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﻭﺳﺖ ‏( ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻭﻟﯿﺎﯼ ﺧﺪﺍ ﻣﺤﻘﻖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ‏) . ‏( 3 ‏)

ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﯿﺎﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﻟﯿﮑﻦ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﯾﺎﺕ ﻗﺮﺁﻧﻰ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻧﻤﻮﺩ . ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ‏« ﻣﻦ ﻗﺘﻞ ﻣﻈﻠﻮﻣًﺎ ﻓﻘﺪ ﺟﻌﻠﻨﺎ ﻟﻮﻟﯿﻪﺳﻠﻄَﻨًﺎ‏( »(3 ﺁﻥ ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ، ﺑﺮﺍﻯ ﻭﻟﻰﺍﺵ ﺳﻠﻄﻪ ‏( ﻭ ﺣﻖ ﻗﺼﺎﺹ ‏) ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﯾﻢ ‏» .

ﻫﺮ ﮐﺴﻰ ‏( ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﮏ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﺶ ‏) ، ﺍﮔﺮ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﺩ ، ﺍﻭﻟﯿﺎﻯ ﺩﻡ ﺍﻭ ، ﺣﻖ ﺧﻮﻥﺧﻮﺍﻫﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ‏( ﻉ ‏) - ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ‏( ﻉ ‏) - ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻭ ﺣﻖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺁﻓﺮﯾﻦ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ، ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ‏« ﻭﻟﻰّ ﺩﻡ ‏» ﻭ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﺍﻩ ﺁﻧﺎﻥ ، ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ .

ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ‏« ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ‏» ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ‏( ﻉ ‏) ، ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﮐﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ‏( ﻉ ‏) ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ . ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻰ ﻭ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ‏( ﻉ ‏) ﺑﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻬﺎﺩﺗﺶ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺧﻮﻧﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﯿﻠﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻰﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡﮔﯿﺮﻯ ﻭ ﺧﻮﻥﺧﻮﺍﻫﻰ ﺧﺪﺍ ، ﺗﻘﺎﺹ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ‏( 4 ‏)

ﺍﮔﺮ ‏« ﺛﺎﺭ ‏» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺧﻮﻥ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻗﻄﻌﺎً ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ ‏« ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ‏» ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺣﻘﯿﻘﻰ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ ﻧﻮﻉ ﺗﺸﺒﯿﻪ ، ﮐﻨﺎﯾﻪ ﻭ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ . ﭼﻮﻥ ﻣﺴﻠّﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻮﺟﻮﺩﻯ ﻣﺎﺩﻯ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﺏ ﺗﺸﺒﯿﻪ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﺑﻪ ﻣﺤﺴﻮﺱ ﺍﺳﺖ؛ ﯾﻌﻨﻰ ، ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺁﺩﻣﻰ ﻧﻘﺶ ﺣﯿﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ، ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ‏( ﻉ ‏) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻘﺸﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺣﯿﺎﻯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ ﻧﻬﻀﺖ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .

ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﺮﻓﺎﻧﻰ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪﺍﻯ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ . ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ‏( ﻉ ‏) ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ‏« ﺍﺳﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻐﺎﻟﺐ ‏» ﻭ ‏« ﯾﺪﺍﻟﻠﻪ ‏» ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﯾﺚ ‏« ﻗﺮﺏ ﻧﻮﺍﻓﻞ ‏» ﺍﺯ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ‏( ﺹ ‏) ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ :

‏« ﻣﺎ ﺗﺤﺒﺐ ﺍﻟﻰ ﻋﺒﺪﻯ ﺑﺸﻰﺀ ﺍﺣﺐ ﺍﻟﻰّ ﻣﻤﺎ ﺍﻓﺘﺮﺿﺘﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺍﻧﻪ ﻟﯿﺘﺤﺒﺐ ﺍﻟﻰّ ﺑﺎﻟﻨﺎﻓﻠﻪ ﺣﺘﻰ ﺍﺣﺒﻪ ﻓﺎﺫﺍ ﺍﺣﺒﺒﺘﻪ ﮐﻨﺖ ﺳﻤﻌﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﯾﺴﻤﻊ ﺑﻪ ﻭ ﺑﺼﺮﻩ ﺍﻟﺬﻯ ﯾﺒﺼﺮ ﺑﻪ ﻭ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﯾﻨﻄﻖ ﺑﻪ ﻭ ﯾﺪﻩ ﺍﻟﺘﻰ ﯾﺒﻄﺶ ﺑﻬﺎ ﻭ ﺭﺟﻠﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﯾﻤﺸﻰ ﺑﻬﺎ ﺍﺫﺍ ﺩﻋﺎﻧﻰ ﺍﺣﺒﺒﺘﻪ ﻭ ﺍﺫﺍ ﺳﺄﻟﺘﻨﻰ ﺍﻋﻄﯿﺘﻪ ‏» ؛ ‏( 5 ‏)

‏« ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻰ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻭﺍﺟﺒﺎﺕ ، ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻧﻤﻰﮐﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﻓﻞ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﻦ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻣﻰﮐﻨﺪ . ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ ﮔﻮﺵ ﺍﻭ ﻣﻰﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻰﺷﻨﻮﺩ ﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻭ ﻣﻰﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻰﺑﯿﻨﺪ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻭ ﻣﻰﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺳﺨﻦ ﻣﻰﮔﻮﯾﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﻣﻰﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺿﺮﺑﻪ ﻣﻰﺯﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﻣﻰﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﻰﺭﻭﺩ . ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻣﻦ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﺪ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻋﻄﺎ ﻣﻰ ﮐﻨﻢ ‏» .

ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﻟﯿﺎﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ، ‏« ﺧﻠﯿﻔﻪ ‏» ﺍﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻓﻌﺎﻝ ﺍﻟﻬﻰﺍﻧﺪ . ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺟﺴﻢ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺍﻣﺎ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻣﻰﮐﻨﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﺪ ، ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﻟﯿﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻰﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﮐﻤﮑﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺑﻨﺪﻩﺍﻯ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ، ﺑﺎ ﭘﺎﻯ ﺍﻭﻟﯿﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻣﻰﺭﺳﺎﻧﺪ . ﻭ ﺧﻮﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺣﯿﺎﻯ ﺩﯾﻦ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺷﻮﺩ ، ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻭﻟﯿﺎﻯ ﺧﻮﺩﺵ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰﺳﺎﺯﺩ . ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ‏( ﻉ ‏) ﺩﺳﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍ ﻭ ‏« ﯾﺪﺍﻟﻠﻪ ‏» ﺍﺳﺖ؛ ﺧﻮﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ‏( ﻉ ‏) ﻧﯿﺰ ﺧﻮﻥ ﺧﺪﺍ ﻭ ‏« ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ‏» ﺍﺳﺖ .

ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﻣﻰﺧﻮﺍﻧﯿﻢ : ‏« ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ ﺛﺎﺭ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﺑﻦ ﺛﺎﺭﻩ ﻭﺍﻟﻮ ﺗﺮ ﺍﻟﻤﻮﺗﻮﺭ ‏» ؛ ‏« ﺳﻼﻡ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﻯ ﺧﻮﻥ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﻥ ﺍﻭ ! ﺳﻼﻡ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﻯ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ «! ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺯﯾﺎﺭﺗﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯿﻢ : ‏« ﻭ ﺍﻧﮏ ﺛﺎﺭ ﺍﻟﻠﻪ ﻓﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻭ ﺍﻟﺪﻡ ﺍﻟﺬﻯ ﻻ ﯾﺪﺭﮎ ﺛﺎﺭﻩ ﺃﺣﺪ ﻣﻦ ﺃﻫﻞ ﺍﻷﺭﺽ ﻭ ﻻ ﯾﺪﺭﮐﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺣﺪﻩ ‏» . ‏( 6 ‏)

ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺁﺩﻣﻰ ﻧﻘﺶ ﺣﯿﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺒﻮﺩﺵ ، ﻣﺮﮒ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻗﻢ ﻣﻰﺯﻧﺪ ، ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻘﺪّﺱ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ‏( ﻉ ‏) ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺩﺭ ﺩﯾﻦ ﺍﻭ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻘﺸﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺍﺳﻼﻡ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺣﺴﯿﻦ ‏( ﻉ ‏) ﻧﺒﻮﺩ ، ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺗﺸﯿّﻊ ﻧﺒﻮﺩ .

ﺁﺭﻯ ! ﺗﺎ ﯾﺎﺩ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺳﯿّﺪﺍﻟﺸّﻬﺪﺍ ‏( ﻉ ‏) ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎ ﺍﺳﺖ ، ﺗﺎ ﻋﺸﻖ ﺣﺴﯿﻦ ‏( ﻉ ‏) ﺩﺭ ﺩﻝﻫﺎ ﻣﻰﺗﭙﺪ ، ﺗﺎ ﺁﺗﺶ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻭﻻﯾﺖ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺍﺳﺖ ، ﺗﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ‏« ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ‏» ﺑﺮ ﺑﻠﻨﺪﺍﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻃﻨﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺍﺳﺖ؛ ﻧﺎﻡ ﻭ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻭ ﺍﯾﺜﺎﺭ ﮐﺮﺩ ، ﺳﯿﻤﺎﻯ ﻧﻨﮕﯿﻦ ﺭﯾﺎﮐﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺗﺤﺮﯾﻒﮔﺮﺍﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻧﻘﺎﺏ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﺯﺷﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﺎﺏ ﻧﺒﻮﻯ ﻭ ﻋﻠﻮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﺪ . ﺧﻮﻥ ﺍﻭ ﺷﺮﺍﻓﺖ ‏« ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ‏» ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ .

 

منابع:

. ﺭ . ﮎ : ﺍﻟﻄﺮﯾﺤﻰ ، ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺒﺤﺮﯾﻦ ، ﺝ ،1 ﺹ ،237 ﻣﻌﯿﻦ ، ﻣﺤﻤﺪ ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻓﺎﺭﺳﻰ ، ﺝ ،1 ﺹ ،1185 ﻣﻔﺮﺩﺍﺕ ﺭﺍﻏﺐ ، ﺹ .81

ﻣﺤﺪﺛﻰ ، ﺟﻮﺍﺩ ، ﺩﺭﺳﻬﺎﯾﻰ ﺍﺯ ﺯﯾﺎﺭﺍﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ، ﺹ ،14 ﻋﺰﯾﺰﻯ ﺗﻬﺮﺍﻧﻰ ، ﺍﺻﻐﺮ؛ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ، ﺹ .35

‏» ؛ ﺍﺳﺮﺍﺀ ‏( 17 ‏) ، ﺁﯾﻪ 33.

-3 ﺣﺎﺝ ﻣﯿﺮﺯﺍ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ ، ﺷﻔﺎﺀ ﺍﻟﺼﺪﻭﺭ ﻓﯽ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺎﺭﺓﺍﻟﻌﺎﺷﻮﺭ ، ﺝ ،1 ﺹ .229-228

. ﺭ . ﮎ . ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ، ﻭﺍﮊﻩ ‏« ﺛﺎﺭ ‏» .

ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺑﺮﻗﻰ ، ﺝ ،1 ﺹ .291

ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﻟﺰﯾﺎﺭﺍﺕ ، ﺹ ،683 ﺯﯾﺎﺭﺕ .16

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی